ອຸປະກອນຕ່ຳແຜ່ນແພ “ກີ່ແອວ” ເປັນສິ່ງທີ່ມາຈາກພູມປັນຍາຂອງແມ່ຍິງເຜົ່າກະຕູ

ຈາກບົດທີ່ຜ່ານມາເຮົາໄດ້ເວົ້າກ່ຽວກັບປະຫວັດຄວາມເປັນມາ ແລະ ວິຖີ່ຊິວິດການເປັນຢູ່ຂອງເຜົ່າກະຕູ ທີ່ມຮີດຄອງປະເພນີທີ່ແຕກຕ່າງຈາກຊົນເຜົ່າອື່ນໆ ແລະ ມີເອກະລັກຂອງບ້ານ ຫລື ເຮືອນຊານທີ່ສວຍງາມທີ່ສາມາດສັງເກດໄດ້ໃນຮູບຊົງທີ່ມີເອກະລັກ, ພ້ອມນັ້ນຍັງມີວິຖີ່ຊິວິດທີ່ໜ້າສົນໃຈ ແລະ ໜ້າຄົ້ນຫາ, ນອກຈາກສິ່ງທີ່ເວົ້າມາແລ້ວ, ເສື້ອຜ້າໜ້າແພຂອງຊົນເຜົ່າກະຕູກໍສວຍງາມ ແລະ ຕຳແຜ່ນແພອອກມາຢ່າງປານີດ.

ສ່ວນບົດນີ້ເຮົາຈະມາເວົ້າເຖິງ “ກີ່ແອວ” ອຸປະກອນທີ່ໃຊ້ເຂົ້າໃນການຕ່ຳແຜ່ນແພ ແມ່ນເປັນການສະແດງເຖິງ ພູມປັນຍາຂອງແມ່ຍິງ ຊົນເຜົ່າກະຕູ ທີ່ມີໜ້າທີ່ຕ່ຳແຜ່ນຜ້າ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ, ໂດຍການຕ່ຳແຜ່ນຜ້າຂອງແມ່ຍິງຊົນເຜົ່າກະຕູ ຈະໃຊ້ “ກີ່ແອວ” ເປັນຫຼັກ ທີ່ມີຄວາມຍາວປະມານ 4-5 ວາ, ໃຊ້ວິທີການນັ່ງຕ່ຳ ໂດຍການຢຽດຂາອອກ ແລ້ວໃຊ້ຕີນທັງສອງເບື້ອງຢັນໄມ້ໄວ້ ເຊິ່ງການໃຊ້ ກີ່ແອວ ຕ່ຳແຜ່ນແພນີ້ ແມ່ນຈະໄດ້ຜ້າແພທີ່ກວ້າງປະມານ ເຄິ່ງແມັດ.

ການໃຊ້ “ກີ່ແອວ” ສຳລັບແມ່ນຍິງຊົນເຜົ່າກະຕູ ແມ່ນຖືວ່າມີຄວາມສະດວກສະບາຍ ແລະ ສາມາດເກັບມ້ຽນ, ພົກພາໄດ້ສະດວກ ເນື້ອຜ້າທີ່ໄດ້ຈາກການຕ່ຳຈະໜາ ແລະ ຫຍາບ ເນື່ອງຈາກຜະລິດດ້ວຍມື, ສີທີ່ໃຊ້ຍ້ອມໄດ້ຈາກທຳມະຊາດ.

ສຳລັບ ລວດລາຍຂອງຜືນຜ້າ ຈະເປັນລາຍລີ້ວນ້ອຍ ແລະ ໃຫຍ່ ສະຫຼັບສີກັນ, ແຕ່ສ່ວນທີ່ເປັນຈຸດເດັ່ນ ຂອງການຕ່ຳຜ້າ ຄືການປັກລູກປັດສີຂາວ ລົງໄປໃນເສັ້ນໄໝເປັນລວດລາຍຢ່າງເປັນລະບຽບ, ຜ້າທີ່ຕ່ຳແບບນີ້ ຈະໃຊ້ມາເປັນສິ້ນນຸ່ງ ຫຼື ຕີນສິ້ນ, ການຕ່ຳຜ້າດ້ວຍ “ກີ່ແອວ” ອາດໃຊ້ເວລາດົນກວ່າຈະໄດ້ແຕ່ລະຜືນ ເພາະເປັນງານສີມື ແລະ ຖືເປັນງານສິລະປະ ທີ່ລະອຽດອ່ອນ ແລະ ມີຄຸນຄ່າທາງຈິດໃຈເມື່ອໄດ້ເປັນເຈົ້າຂອງ.