ความจริงอันดำมืดเกี่ยวกับการแข่งเรือกลไฟมรณะของอเมริกา

เมื่อคุณนึกถึงผู้คนที่แข่งรถเร็ว ภาพแรกที่นึกถึงอาจเป็นรถสปอร์ตสุดหรู รถจักรยานยนต์หรือเครื่องบินอาจอยู่ในรายชื่อสั้น ๆ นั้นด้วย

แต่ย้อนกลับไปในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 มีรูปแบบการแข่งขันยานพาหนะที่แตกต่างกันมากแต่ก็อันตรายพอๆ กันนั่นคือการแข่งเรือกลไฟเรือกลไฟโดยทั่วไปเป็นเรื่องใหญ่ในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 19 โดยเริ่มเห็นครั้งแรกในช่วงปลายทศวรรษ 1780 และกลายเป็นรูปแบบใหม่ของการขนส่งเมื่อช่วงทศวรรษ 1800 แม้จะไม่ใช่นักประดิษฐ์ที่แท้จริง แต่Robert Fulton  ก็ถูกมองว่าเป็นคนที่ต้องขอบคุณสำหรับปรากฏการณ์ใหม่นี้

ฟุลตันได้รับการขนานนามว่าเป็น “บิดาแห่งการเดินเรือด้วยไอน้ำ” ฟุลตันเป็นผู้หนึ่งที่ประสบความสำเร็จในการค้าขายเรือกลไฟและบริการต่างๆ ที่พวกเขาสามารถให้ได้ โดยมีส่วนสำคัญในการเปลี่ยนเรือกลไฟให้กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการขนส่งในศตวรรษที่ 19และด้วยการเริ่มต้นของการเดินทางรูปแบบใหม่และเป็นที่นิยม จึงมีการแนะนำกีฬาและการแข่งขัน ในความเป็นจริง การแข่งใช้เวลาไม่นานในการเข้าสู่ภาพ โดยฟุลตันเองก็แข่งเรือลำหนึ่งของเขาในฤดูร้อนปี 1811 การแข่งขันนั้นไม่มีจุดสิ้นสุดที่คนส่วนใหญ่อาจเรียกว่าน่าตื่นเต้น กัปตันทั้งสองเรียกว่า มันเสมอกันหลังจากการชนกันเล็กน้อย – แต่แนวคิดของการแข่งเรือกลไฟได้ถือกำเนิดขึ้น การแข่งขันอาจเป็นสิ่งที่อันตราย และการแข่งเรือกลไฟแสดงให้เราเห็นว่าเพราะเหตุใด

แม้จะมีอันตรายที่จะเกิดขึ้น แต่การแข่งเรือกลไฟกลายเป็นงานอดิเรกที่ชาวอเมริกันชื่นชอบมาร์ก ทเวนสรุปความหลงใหลในการแข่งเรือกลไฟด้วยความมั่นใจในแบบที่คุณคาดหวังจากนักเขียนชื่อดัง ใน”Life on the Mississippi”เขาอธิบายอย่างมีศิลปะว่ารู้สึกอย่างไรกับความรู้สึกที่ตัวเรือเองกำลังเกร็งเพื่อที่จะชนะการแข่งขัน กดดันลำเรือและพ่นควัน ไอน้ำ และประกายไฟขึ้นไปในอากาศ คำอธิบายวาดภาพการแข่งขันนี้

เป็นเรื่องที่น่าทึ่ง และ Twain ขายภาพนี้เพิ่มเติมด้วยการเปรียบเทียบอย่างรวดเร็วการแข่งขันที่สนุกที่สุดในบรรดาการแข่งขันทั้งหมดคือการแข่งเรือกลไฟการแข่งม้าค่อนข้างเชื่องและไม่มีสีสันเมื่อเปรียบเทียบทเวนไม่ใช่คนเดียวที่มีคำพูดมากมายเกี่ยวกับการแข่งเรือกลไฟ นักเขียนหลายคนตั้งหน้าตั้งตารอที่จะบันทึกประสบการณ์ของพวกเขาในการแข่งขันเหล่านี้

แต่มีโอกาสที่ดีที่พวกเขาจำนวนไม่น้อยเลยที่พูดเกินจริง มันเกี่ยวกับการเล่าเรื่องที่ดีมากกว่าการบันทึกข้อเท็จจริงอย่างถูกต้อง และความคิดแบบนั้นทำให้การพยายามเปลี่ยนเรือและกัปตันให้เป็นวีรบุรุษในตำนานนั้นง่ายกว่ามาก ที่กล่าวว่า เรื่องราวที่เกินจริงของการแข่งขันที่น่าตื่นเต้นเหล่านี้น่าจะสร้างความตื่นเต้นให้กับการแข่งขันเรือกลไฟ ดึงดูดผู้คนและผู้ชมจำนวนมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

ผู้โดยสารสนับสนุนการแข่งรถอย่างแข็งขัน

หากบัญชีที่มีสีสันและน่าตื่นเต้นเป็นสิ่งที่ต้องดำเนินการ การแข่งเรือกลไฟเป็นกีฬาที่มีผู้ชมค่อนข้างมากเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนแห่กันไปที่ริมฝั่งแม่น้ำเพื่อชมการแข่งขัน แต่ไม่ใช่แค่ผู้ชมเท่านั้นที่ทุ่มเทให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษ ผู้โดยสารบนเรือแข่งเป็นส่วนสำคัญของกีฬานี้เมื่อการแข่งเรือกลไฟได้รับความสนใจ ผู้คนเริ่มมองว่าการแข่งขันเป็นส่วนสำคัญของการเดินทางในแม่น้ำทุกสาย การแข่งขันเป็นสิ่งที่คาดหวัง

และผู้โดยสารจะกระตือรือร้นที่จะอยู่บนเรือในระหว่างการแข่งขัน เพื่อที่พวกเขาจะได้เฉลิมฉลองชัยชนะและรู้สึกภาคภูมิใจแทนแต่มันไปไกลกว่านั้นโดยที่ผู้โดยสารพยายามให้แน่ใจว่าเรือของพวกเขาจะชนะ เรื่องราวโดยคาร์ล ชูร์ซอธิบายถึงสถานการณ์เช่นนั้นอย่างหนึ่ง ซึ่งผู้โดยสารเห็นเรือกลไฟของตนแล่นผ่านอีกลำหนึ่ง พวกเขาเอาความกังวลไปบอกกัปตันโดยถามว่าเขาปล่อยให้เรือของเขาแพ้การแข่งขันอย่างกะทันหันหรือไม่

ในขณะนี้ กัปตันดูไม่เต็มใจที่จะยอมทำตามความปรารถนาของ DooDiDo แต่ไม่นานนัก กัปตันก็สั่งให้เรือเร่งความเร็วให้มากขึ้น ผู้โดยสารตื่นเต้นและเครียดพอๆ กัน บางคนถึงกับช่วยลูกเรือโหลดเชื้อเพลิง แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงที่ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้การแข่งเรือกลไฟเพิ่มขึ้นคือความตื่นเต้นของผู้ชมและผู้โดยสาร แต่ก็ยากที่จะบอกว่ากีฬาจะเติบโตไปถึงระดับที่เป็นอยู่หรือไม่หากไม่มีสิ่งที่จำเป็นสำหรับสิ่งนี้ เจ้าของและกัปตันเรือ

ขอบคุณแหล่งที่มา : https://www.grunge.com/