ทำไม CAO DAI ศาสนาของเวียดนามถึงนับถือ VICTOR HUGO ⋆ DooDiDo

แม้ว่าคุณจะนึกชื่อผลงานของ Victor Hugo นักเขียนชาวฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 19 ออกจากหัวของคุณไม่ได้

แต่คุณก็เคยได้ยินชื่อเหล่านี้อย่างแน่นอน บางที “น็อทร์-ดามแห่งปารีส” ในปี 1831 อาจส่งเสียงระฆัง อย่างน้อยก็ในรูปแบบแอนิเมชันใน”คนหลังค่อมแห่งน็อทร์-ดาม” ของดิสนีย์ในปี 1996 คุณอาจเคยดูหรือฟัง”Les Misérables” ซึ่ง เป็นละครเพลงที่เป็นที่ชื่นชอบและเป็นที่รู้จักมากที่สุดเรื่องหนึ่งในประวัติศาสตร์ ซึ่งจำลองมาจากนวนิยายมหากาพย์ของ Hugo ในปี 1862 หรือถ้าคุณอยู่ในหมู่ผู้รู้หนังสือ

คุณอาจจะคุ้นเคยกับ “Les Contemplations” ในปี 1856 ซึ่งเป็นคอลเลคชันเพลงและบทกวีที่ Hugo เขียนขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่ Léopoldine ลูกสาวของเขาและสามีของเธอ ซึ่งทั้งคู่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุจมน้ำใน พ.ศ. 2386ไม่ว่าคุณจะตัดมันอย่างไร Hugo เป็นหนึ่งในนักเขียนที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุค 1800 ไม่ว่าจะเป็นภาษาฝรั่งเศสหรืออื่นๆ เมื่อเขาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2428 ผู้คนกว่า 2 ล้านคนมาร่วมงานศพของเขาในปารีส จากผลงานของเขา เขาสนับสนุนความกรุณาและความเคารพต่อชนชั้นแรงงาน คนชายขอบ และคนจน ดังที่International Socialist Reviewกล่าว ถึง บางคนไม่เชื่อในความถูกต้องด้านมนุษยธรรมของ Hugo ดังที่The Atlanticอธิบายไว้ แต่อีกหลายคนยกย่องให้เขาเป็น “กวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตวรรษนี้”

และ “อธิปไตยทางจิตวิญญาณแห่งศตวรรษที่ 19” คำพูดสุดท้ายนั้นบอกล่วงหน้าถึงสถานะที่เคารพนับถือของ Hugo ในเวียดนาม ซึ่งตั้งแต่ปี 1858 ตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณานิคมฝรั่งเศส ดังที่LitHubอธิบาย มุมมองทางสังคมการเมืองที่เห็นอกเห็นใจของ Hugo ประกอบกับบันทึกการประชุมที่เขาจัดขึ้นเพื่อติดต่อกับ Léopoldine ลูกสาวผู้ล่วงลับของเขา ทำให้เขากลายเป็นเสาหลักของ Cao Dai ซึ่งเป็นศาสนาที่ฝักใฝ่ฝ่ายเดียวในเวียดนาม

SEANCES พลัดถิ่น

ตำแหน่งของVictorHugoในCaoDaiเริ่มต้นด้วยความรังเกียจนโปเลียนที่ 3 จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศสระหว่างปี 1852 ถึง 1870 และหลานชายของนโปเลียนที่ 1 ผู้มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ หรือที่รู้จักกันในนามนโปเลียน โบนาปาร์ต ในช่วงเวลาแห่งลัทธิจักรวรรดินิยมฝรั่งเศสที่กำลังขยายตัว และสิ่งที่ฮิวโก้มองว่าเป็นการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมต่อคนจนของนโปเลียนที่3ฮิวโก้ขนานนามนโปเลียนที่3ว่าคนทรยศและถูกเนรเทศจากประเทศบ้านเกิดของเขาในทันทีทันใด

ขณะที่ThoughtCo พูดว่าNew York Timesบอกเราว่า Hugo หนีไปยังเบลเยียม จากนั้นไปที่เกาะเจอร์ซีย์นอกชายฝั่งฝรั่งเศส จากนั้นในที่สุดก็ไปที่เกาะเกิร์นซีย์ที่อยู่ใกล้เคียงในปี 1855 “การถูกเนรเทศ” ฮูโกกล่าว “ไม่เพียงพรากฉันจากฝรั่งเศสเท่านั้น แต่ยังมี เกือบจะแยกฉันออกจากโลกHugo เริ่มมีส่วนร่วมในการประชุมที่เจอร์ซีย์ในปี 1853 ในความพยายามที่จะรับมือกับการตายของ Léopoldine ลูกสาวของเขาและ

เพื่อบรรเทาความเบื่อหน่ายที่ติดเกาะของเขา Hugo พยายามติดต่อกับวิญญาณของลูกสาวของเขา นอกจากนี้เขายังพยายามติดต่อกับวิญญาณของบุคคลในประวัติศาสตร์ เช่นฮันนิบาลกาลิเลโอและเชกสเปียร์ แต่ที่สำคัญที่สุด เขาไม่เพียงแค่จัดการแสดงเท่านั้น แต่เขายังเขียนประสบการณ์ของเขาลงไปด้วย จนถึงจุดหนึ่ง ฮิวโก้มั่นใจว่าเขาจะติดต่อกับความตายได้เอง ซึ่งสั่งให้เขารอเผยแพร่การถอดความของเขาจนกว่าจะเสียชีวิต

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Hugo ต้องเผยแพร่การถอดความแบบหยดและหยดทุกๆ 10 ปีหลังเสียชีวิต นี่เป็นวิธีที่การถอดเสียงของ Hugo ทำให้เขามีอายุยืนยาวขึ้นและมีอิทธิพลต่อชาวเวียดนามครึ่งค่อนโลกในราวปี 1925

ก่อการปฏิวัติเวียดนาม

ฝรั่งเศสผลักดันอย่างหนักไปสู่สิ่งที่เรียกว่า “อินโดจีนฟร็องซัว” หรืออินโดจีนฝรั่งเศส – ในรัชสมัยของนโปเลียนที่ 3 และผู้สืบทอดของเขา เริ่มจากไซง่อนในปี 1861 (ปัจจุบันคือโฮจิมินห์ซิตี้) การยึดครองของฝรั่งเศสได้ผลักดันผ่านเวียดนามและแผ่ขยายไปยังเพื่อนบ้านอย่างลาวและกัมพูชา ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1880 ชาวฝรั่งเศสได้ครอบครองภูมิภาคนี้และบีบคั้นให้หาทรัพยากรเพื่อย้อนกลับมาทางอาณาจักรอาณานิคมของฝรั่งเศส

ชาวเวียดนามถูกบังคับให้ย้ายถิ่นฐานไปยังพื้นที่เพาะปลูก DooDiDo เพื่อทนต่อการถูกหักหลัง 15 ชั่วโมงต่อวันโดยปราศจากอาหารหรือน้ำในความสกปรกและการเป็นทาสเพื่อผลิตข้าว ยาง ถ่านหิน ดีบุก สังกะสี และอื่นๆ โดยถูกคุกคามจากการลงโทษทางร่างกาย บริษัทแห่งหนึ่งคือ Michelin ผู้ผลิตยางรถยนต์ที่เป็นที่รู้จัก มีรายงานการเสียชีวิตของคนงาน 17,000 คนใน 20 ปี

แหล่งที่มา : GRUNGE