ทำไมแม่ชีต้องใส่ชุดดำ ที่ไม่ใช่ละทิ้งความปรารถนาทางโลก
ในขณะที่หลายๆ คนอาจรู้จักแม่ชีอย่างกว้างๆ และเป็นความรู้สึกพื้นฐานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
แต่ชีวิตของแม่ชีกลับมีอะไรมากมายมากกว่าที่เราเห็นแค่ผิวเผิน พวกเขาปฏิบัติตามตารางเวลาประจำวันที่เคร่งครัดซึ่งประกอบด้วยการสวดมนต์ การทำอาหาร การทำงาน และอื่นๆ ตามเวลาที่กำหนดเช่น ตารางเวลาของเบเนดิกตินในเฮเรฟอร์ดไชร์ ประเทศอังกฤษแม่ชีมีความก้าวหน้าผ่านการเริ่มต้นหลายระดับ เช่น ในกรณีของหญิงรับใช้แห่งโลหิตอันมีค่า ใช้เวลาเก้าถึง 12 ปีจึงจะสำเร็จ และรวมถึงตำแหน่งต่างๆ
เช่น ผู้มุ่งหวัง ผู้แอบอ้าง มือใหม่ น้องสาวผู้เคร่งขรึม และอื่น ๆ ในความหมายทั่วไปที่สุด ภิกษุณียังปฏิบัติตามหลักสามประการที่รู้จักกันดี ได้แก่ ศรัทธา ความยากจน และความบริสุทธิ์ทางเพศ แม่ชีของคำสั่งจำนวนมากมักจะคลุมผมเป็นการแสดงความเคารพต่อผู้ทรงอำนาจ และในทำนองเดียวกันพวกเขาสวมชุดที่คุ้นเคยซึ่งมักจะเป็นสีดำ แต่ไม่เสมอไป น่าจะค่อนข้างชัดเจนว่าทำไมผู้หญิงที่ต้องการมีชีวิตที่อ่อนน้อมถ่อมตน นับถือ ให้เกียรติ ฯลฯ จะไม่นำโทนสีที่ฉูดฉาดและดังมาใช้กับรูปลักษณ์ของพวกเธอ มันไม่สมเหตุสมผลเลยถ้าแม่ชีสวมรองเท้าสีส้มกับกระโปรงลายจุด เสื้อเชิ๊ตที่มีแถบสีบานเย็นและสีเหลือง และผ้าโพกศีรษะพิมพ์ลายหน้าแมว แต่ทำไมดำ แม่ชีในบางคำสั่งจะสวมชุดสีขาวและสีเทา หรือชุดที่มีสีต่างกัน
แม้ว่าสีดำตามที่Theosis Christianบอกเรานั้นหมายถึงการกลับใจและความเรียบง่าย ยิ่งไปกว่านั้นAleteiaกล่าวว่ามันเป็นตัวแทนของความตายต่อโลกในท้ายที่สุด การเลือกใช้สีดำสำหรับนิสัยของแม่ชีก็จบลงที่การสำนึกผิด ซึ่งเป็นศูนย์กลางของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกโดยรวม สีดำหมายถึงความสำนึกผิดและการให้อภัย วันปีเตอร์ไฟว์อธิบายว่าคนผิวดำยังเกี่ยวข้องกับการละทิ้งความปรารถนาทางโลกและความฟุ้งเฟ้อ
เพื่อเป็น “เจ้าสาวของพระคริสต์” ในทางหนึ่งนิสัยสีดำดูเหมือนชุดแต่งงานประเภทหนึ่งที่โดดเด่นด้วยความงามนอกโลกOnePeterFiveกล่าวว่านิสัยไม่ได้ทำให้เป็นพระแต่ทางเลือกภายนอกช่วยเสริมคุณค่าภายใน การแทนที่เสื้อผ้าทั้งหมดด้วยสีดำขัดเกลาที่จำเป็น “ทำให้ร่างกายและจิตวิญญาณของเราคุ้นเคยกับชีวิตนักพรต” นอกจากนี้ Aleteia ยังกล่าวอีกว่าสีดำเป็นสีที่ถูกที่สุดในศตวรรษที่ 6 เมื่อมีการก่อตั้งคณะเบเนดิกติน
ซึ่งเป็นหนึ่งในคำสั่งพระสงฆ์ที่เก่าแก่ที่สุด ประเด็นสุดท้ายนั้นทำให้เกิดประเด็นสำคัญ ไม่เพียงแต่การเลือกใช้สีดำตามนิสัยของแม่ชีเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเสื้อผ้าของแม่ชีโดยรวมด้วย กล่าวคือนิสัยของแม่ชีไม่ได้เกิดขึ้นชั่วข้ามคืนเป็นผลพลอยได้จากกฎเกณฑ์ที่สั่งสมมาหลายร้อยหรือหลายพันปี OnePeterFive กล่าวว่า กระดูกสะบัก เช่น ชิ้นส่วนคล้ายผ้ากันเปื้อนที่คลุมไหล่ มีอายุย้อนไปถึงนักบุญเบเนดิกติน
และเป็นสัญลักษณ์ของภาระของชีวิตที่เคร่งศาสนา สิวที่ขึ้นรอบศีรษะและคอกลับไม่ปรากฏจนกระทั่งศตวรรษที่ 13 มันถูกนำมาใช้ด้วยเหตุผลเจียมเนื้อเจียมตัวเช่นเดียวกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ในทางกลับกัน ผ้าคลุมมีอยู่ในหลายวัฒนธรรมย้อนหลังไปหลายพันปีแม้ว่าสีดำจะเป็นสีที่เกี่ยวข้องกับแม่ชีบ่อยที่สุด แต่ก็มีข้อยกเว้นมากพอสำหรับกฎที่จะเรียกกฎนั้นว่าเป็นปัญหา นิสัยคนดำกับขาวโดยทั่วไปที่ผู้คนอาจนึกภาพเมื่อได้ยินคำว่า
แม่ชีนั้นน่าจะเป็นนิสัยของเบเนดิกตินมากที่สุด และมีหัวข้อที่แตกต่างกันมากมาย คำสั่งซื้อแต่ละรายการมีการตัดผ้า ชิ้น ชั้น และใช่ สีที่แตกต่างกัน และนั่นยังไม่นับรวมสิ่งที่Wiredอธิบายว่าเป็น “แฟชั่นแม่ชี” ซึ่งรวมถึงรองเท้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเครื่องประดับต่างๆ เช่น ลูกประคำและเหรียญรางวัลด้วยตัวอย่างเช่น คำสั่งของแม่ชี Little Sisters of the Poorให้สวมผ้าคลุมหน้าสีเทาแทนที่จะเป็นสีขาวหรือสีดำ
Congregation of the Daughters of Wisdomสวมชุดสีเทาและสีขาวเป็นส่วนใหญ่ในชุดที่ดูผ่อนคลายเป็นส่วนใหญ่ซึ่งเหมาะกับการเผยแพร่ โดยมีสีดำเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย ตรงกันข้าม ซิสเตอร์แคลร์-เอดิธ เดอ ลา ครัวซ์ในQuoraกล่าวว่ากลุ่มคาร์เมไลท์หรือกลุ่มฟรานซิสกันอาจสวมชุดสีน้ำตาลเป็นส่วนใหญ่ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชุมชนเฉพาะของพวกเขา Cloistered Lifeแสดงให้เราเห็นว่าแม่ชีแห่ง Order of Poor Clares
อาจสวมชุดสีน้ำตาลเช่นกัน แต่อาจเป็นเพียงส่วนเสื้อคลุมเท่านั้น ในขณะเดียวกัน DooDiDo Missionaries of Charity ซึ่งก่อตั้งโดย Mother Teresa ได้นำชุดส่าหรีสีขาวและสีน้ำเงินที่แตกต่างกันมาก ซึ่งเป็นชุดที่สวมใส่กันทั่วไปในอินเดีย ต่อ สำนักข่าวคาทอลิกคำสั่งของพวกเขาได้จดลิขสิทธิ์รูปลักษณ์ของพวกเขาอย่างเป็นทางการในปี 2559 เท่านั้น สีดำอาจเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็ยังห่างไกลจากสากล
ขอบคุณแหล่งที่มา : https://www.grunge.com/
