ความน่าเกลียดเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เมื่อ 100 ปีก่อน ที่แปลกในตอนนี้

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่พัฒนาตลอดเวลา ครั้งหนึ่ง เราถือหอกและสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่ยอดเยี่ยมบนผนังถ้ำฝรั่งเศส

วันนี้เราพกสมาร์ทโฟนและเดินทางข้ามสิ่งต่างๆ เพราะเราไม่เคยมองว่าเรากำลังจะไปไหน ใช่ เผ่าพันธุ์มนุษย์ดีขึ้นเรื่อยๆ นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรม สิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วจนแทบจะมองไม่เห็น ซึ่งบางครั้งเราก็ลืมไปว่าโลกนี้เคยแปลกประหลาดเพียงใด (เพราะไม่แปลกอีกต่อไปแล้วใช่ไหม)

สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเรื่องธรรมดาอาจดูแปลกหรือแปลกประหลาดในทุกวันนี้ แม้ว่ามันอาจจะเป็นความจริงเช่นกันที่มนุษย์ที่มีชีวิตอยู่เมื่อ 100 ปีก่อนจะคิดว่าสิ่งที่เราทำนั้นค่อนข้างแปลกและแปลกประหลาด น่าเศร้าที่เราไม่มีทางแสดงวิดีโอ YouTubeของคนที่กิน Tide Pod ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ได้ แต่อย่างน้อย เราก็สามารถเพลิดเพลินไปกับความงุนงงของตัวเองในนิสัยที่แปลกประหลาดและแปลกประหลาดของบรรพบุรุษของเราได้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะการล้อเลียนคนที่ตายไปแล้วหลายสิบปีเป็นเรื่องปกติ

ฟังดูเหมือนเนื้อเรื่องของนิยายหลังวันสิ้นโลก แต่น่าเศร้า ที่จริงแล้วมันไม่ใช่นิยายก่อนวันสิ้นโลก หนึ่งร้อยปีที่แล้ว ในเมืองใหญ่หลายแห่งในสหรัฐอเมริกา การเป็นคนอัปลักษณ์เป็นสิ่งผิดกฎหมาย

ลองใช้ชิคาโกเป็นตัวอย่าง ตามรายงานของChicago Tribuneในปี พ.ศ. 2424 เทศมนตรีเจมส์ พีวีย์ตัดสินใจว่าเขาพอแล้วกับความน่าสะพรึงกลัวอันน่าสะพรึงกลัวของผู้อื่นที่ทำร้ายลูกตา เขาจึงออกกฎหมายห้ามผู้ที่ “ป่วย พิการ พิการ หรือในทางใดทางหนึ่ง” บิดเบี้ยวจนกลายเป็นสิ่งที่ไม่น่าดูหรือน่าขยะแขยง”

จากท้องถนนในชิคาโก ซึ่งอาจทำให้ผู้คนรู้สึกไม่สบายใจ หากคุณถูกมองว่าน่าเกลียดเกินกว่าจะอยู่ในที่สาธารณะ คุณต้องจ่ายค่าปรับตั้งแต่ 1 ถึง 50 ดอลลาร์ (ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่ดีในสมัยนั้น) หรือไปบ้านคนจน ซึ่งเปรียบเสมือนโรงพยาบาลบ้าสำหรับคนจนหลังสงครามโลกครั้งที่ 1

เมื่อทหารผ่านศึกกลับบ้านพร้อมกับแขนขาที่หายไปและรอยแผลเป็นจากการต่อสู้ที่ทำให้เสียโฉม ความคิดเห็นของสาธารณชนต่อผู้พิการเริ่มเปลี่ยนไป แต่กฎหมายที่น่าเกลียดยังคงอยู่ในหนังสือและการบังคับใช้ของพวกเขายังคงดำเนินต่อไปจนถึงปี 1950 กฎหมายที่น่าเกลียดของชิคาโกไม่ได้ถูกยกเลิกอย่างเป็นทางการจนถึงปี 1974

ตอนนี้ เราชอบที่จะบอกว่าวันนี้เรารู้แจ้งมากขึ้นแล้ว DooDiDo แต่การดูหมิ่นเหยียดหยามยังคงเป็นเรื่องสำคัญ ดังนั้นการตรัสรู้โดยรวมอาจจะยังปรากฏอยู่ แต่อย่างน้อยที่สุดความอัปยศอดสูก็ไม่ได้เขียนไว้ในกฎหมาย

แหล่งที่มา : GRUNGE