เธอฆ่าครอบครัว! ผู้หญิงโหยหาความรักจนกลายเป็นฆาตกรวางยาพิษ

คุณอาจจะเคยได้ยิง “คุณยายเส้นตื้น” ที่นำมาซึ่ง ฆาตกรโรคจิต แนนนี่ ดอลล์

เธอฆ่าคนในครอบครัวกว่า10คน แนนนี่ ดอลล์ เธอนั้นเป็นผู้หญิงโหยหาแต่ความรักจนกลายมาเป็นฆาตกรวางยาพิษสามีถึง 4 คน และยังฆ่า ลูก หลาน น้องสาว รวมไปถึงแม่บังเกิดเกล้า เธอนั้นได้เล่าว่ามันเป็นการฆาตกรรมด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก จนได้รับฉายาว่า “คุณยายเส้นตื้น” และ “แม่ม่ายเริงร่า” แนนนี่ ดอลล์ เธอชื่อเดิมคือ แนนนี่ แฮเซิล เกินในปี 1905

เกิดในครอบครัวเกษตรกรที่ค่อยข้างยากจน ในหมู่บ้านที่อยู่ในหุบเขาทางตอนตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐอลาแบม่า ประเทศสหรัฐอเมริกาเธอมีน้องสาวสามคน น้องชายอีกคน แม่ชื่อ ลูลิสา เธอนั้นเป็นแม่ที่ชอบจู้จี้จุกจิ และกลัวสามีอารมณ์ร้าย นามว่าเจมส์ แฮเซิล ด้วยความที่พ่อของเธอนั้น ใจร้าย เจ้าอารมณ์ ทำให้ชีวิตในวัยเด็กของแนนซี่ไม่ค่อยมีความสุขมากเท่าไรนัก เจมส์ แฮเซิล เป็นนายใหญ่ของบ้าน ทุกคนในบ้านทั้งหมดต้องปฏิบัติ วันไหนที่ครอบครัวจะทำไร่ทำนา พวกลูกๆนั้น ต้องหยุดเรียนเพื่อมาทำไร่ทั้งวัน ถ้าไม่ทำตาม ก็จะเจอกับบทลงโทษที่ตามมาคือ การถูกเฆี่ยนตี แนนนี่เลยต้องทำงานบ้านอย่างนักหนัก ตั้งแต่อายุแค่ 5 ขวบ

และยังต้องทำงานเกินเด็ก เช่น ตัดไม้ พรวนดิน ถางหญ้า ล้างหม้อ ล้างกะทะ จนชาวบ้านรู้กันดีว่า ถ้าไฟบ้านแฮเซิลไม่ดับเวลากลางคืนนั้น แสดงว่าครอบครัวนี้กำลังทำงาน ไม่ได้มีความสนุกสนานใดๆ ทั้งสิ้น สำหรับในครอบครัวของแนนนี่ เพราะการไปเที่ยวนั้น คือสิ่งต้องห้ามของครอบครัวแฮเซิล นอกจากนั้นทางครอบครัวนี้ยังห้ามใช้เครื่องสำอาง หรือการสวมถุงน่อง การตกแต่งทรงผม การใส่เสื้อรัดรูป โดยมีการห้ามทุกอย่าง ทำให้สิ่งบังเทิงสิ่งเดียวของแนนนี่ ที่ยังเป็นเด็กนั้นคือการนั่งดูแสงตะเกียงแกว่งไกวเข้าจังหวะพร้อมกับจินตนาการในโลกส่วนตัวของเธอ

ความจริงแล้วพ่อแฮเซิลไม่ชอบแนนนี่มากนักเพราะเธอมักจะแหกกฎของครอบครัวโดยเฉพาะความรักเธอเป็นคนประเภท”มีความรักที่ไม่รู้จักพอ”เวลาว่างเมื่อพ่อเผลอคุณมักจะทำอะไรกับเด็กผู้ชายเช่นคุณ?โรงเก็บหญ้าหรือโรงสีข้าวโพดธรรมดาผู้ชายส่วนใหญ่ก็ชอบคุณเช่นกันเธอมีผมสีดำตาสีดำและหัวเราะคิกคักสดใสของเธอ(รวมถึงความใจง่ายของเธอ)เพราะเหตุนี้พ่อของแนนนี่จึงทนไม่ได้จึงลงความเห็นจับแนนนี่กับผู้ชายที่เขาเลือกก่อนที่คุณจะทำอะไรมากเกินไปกับครอบครัวของคุณ

และ ชาร์ลีย์ แบร็กส์ เป็นผู้โชคดีในเวลานั้น และโชคร้ายไปพร้อม ๆ กัน ชาร์ลีย์ แบร็กส์ เป็นเด็กปั่นที่แนนนี่ทำงานให้ เขาเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาผมหยักศกขยันขันแข็งและทำให้พ่อของแนนนี่ชอบมากกว่าวัยรุ่นคนอื่น ๆ เธอยังจับกุมชาร์ลีและพี่เลี้ยงเด็กในปี 2464

แต่แนนนี่ไม่ชอบผู้ชายคนนี้เลย หลายปีต่อมาแนนนี่บันทึกหลังจากแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ว่า “ฉันแต่งงานตามที่พ่อต้องการตอนที่เราแต่งงานกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งฉันรู้จักชาร์ลีไม่มีครอบครัวมีแม่คนเดียวและครอบงำชีวิตของฉันโดยสิ้นเชิงเมื่อเราแต่งงานกัน แม่ของชาร์ลีไม่เคยพูดว่าลูกชายของเธอเมื่อเขาทำอะไรผิดเธอชี้นำลูกชายของเธอในทุกๆเรื่องแม้แต่แม่ของฉันเธอก็ไม่ยอมให้เธอนอนเลย ”

พี่เลี้ยงเกลียดแม่ของสามี ประมาณว่าหนีพ่อกับแม่ใจดำไม่ต่างกันและยิ่งกดดันมากขึ้นเมื่อแนนซี่มีลูกสาวสี่คนในช่วงเวลาสี่ปีคนแรกเมลวินเกิดในปี พ.ศ. 2466 คนสุดท้องชื่อฟลอรีน พ.ศ. 2470 ความกดดันในการเลี้ยงลูก และความเอาแต่ใจของแม่สามีทำให้แนนนี่หันไปพึ่งเหล้าและสูบบุหรี่การแต่งงานของแนนนี่ล้นหลามทั้งคู่ครองและสามี นับวันยิ่งห่างไกลกันประมาณว่าถ้าทั้งสองคนกินอาหารร่วมโต๊ะด้วยกันมันเป็นเรื่องบังเอิญ

จนกระทั่งสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงต้นปี 1927 ทันใดนั้นครอบครัว Bracks การสูญเสียลูกสาวสองคนในเวลาเดียวกันด้วยโรคอาหารเป็นพิษทำให้แพทย์ในพื้นที่บอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ แต่ชาร์ลีย์ แบร็กส์ไม่เชื่อ ตั้งแต่นั้นมาชาร์ลีก็ไม่ได้กินอาหารและเครื่องดื่มของแนนนี่อีกเลยจนในที่สุดชาร์ลีย์ก็ทนไม่ไหว. ปี พ.ศ. 2471 ชาร์ลีพาผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในบ้านแนนนี่โกรธมาก เธอเก็บตัวพาลูก ๆ ที่เหลือออกจากบ้านพร้อมกับคำสาปที่มีต่อสามีใหม่และผู้หญิงคนใหม่สาปแช่งโชคชะตาของตัวเองในขณะที่เขียนคำสาปในภาพยนตร์ก่อนจากไป

โชคดีที่ชาร์ลีรอดชีวิต เพราะหลังจากนั้นสามีคนที่สองสามสี่และห้าของแนนนี่ก็เสียชีวิตอย่างลึกลับ พวกเขาพบกับจุดจบที่น่าสยดสยอง ไม่มีเวลามานั่งฟังคำด่าของแนนนี่เหมือนที่ชาลีเคยเจอใครหลังจากแยกทางกับชาร์ลีย์ แบรกส์ แนนนี่ก็กลับมารวมตัวกับครอบครัวอีกครั้งและบริหารโรงงานปั่นด้ายเดียวกันช่วงเวลานี้แนนนี่เริ่มหาคู่หูในการรักษาผ่านจดหมายโดยหวังว่าผู้ชายจะได้พบกับความรักของเธอ

แล้วจดหมายที่แนนนี่หลงใหลที่สุดมันเป็นจดหมายของคนงานในโรงงานแฟรงค์แฮร์เรลสันเขาหล่อเหมือนลูกชาย ยิ้มเหมือนดาราแนนนี่วาดฝันเขาต้องเป็นผู้ชายที่สุภาพที่สุด คนที่คุณเฝ้าฝันถึงเพียงหนึ่งปีการชมสิ้นสุดลง พี่เลี้ยงแต่งงานกับแฟรงค์ปี 1929หนึ่งปีหลังจากการแต่งงานแฟรงค์กลายเป็นปีศาจ ชายคนนี้มีประวัติติดคุก หัวโตขี้เหล้าเมาแล้วอาละวาด อย่างไรก็ตามแนนนี่และลูกสาวทั้งสองของพวกเขาสามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ถึงสิบหกปี

2486 เมลวินา และ ฟลอรีน ลูกสาวสองคนของแนนนี่ โตขึ้นพวกเขาแต่งงานกันและเมลวินมีลูกชายคนหนึ่งชื่อโรเบิร์ตและในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2488 พวกเขาก็ตั้งครรภ์อีกครั้งและโมเสสเฮนส์รับเลี้ยงแม่และภรรยาของเขา มาช่วยดูแลลูกสาวตลอดทั้งคืนและปลอบจนเมลวีน่าคลอดลูกเป็นผู้หญิงและในไม่กี่ชั่วโมงเด็กก็เสียชีวิตซึ่งในเวลานั้นเมลวินา กำลังสลึมสลือ เธอเพิ่งตื่นขึ้นมาหลังจากที่ยาสลบหมดลงในขณะนั้นเธอมองไปที่แม่ของเธอที่อุ้มหลานสาวไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก็เห็นแม่ปักหมวกที่กลางศีรษะของหลานอย่างมีความสุข

ภาพนี้รบกวนเมลวีน่าตลอดเวลา ยังไม่สามารถถามแม่ของเขาได้หกเดือนต่อมาโรเบิร์ตลูกชายของเมลวีน่าเสียชีวิตอีกครั้งในความดูแลของแนนนี่ จากสาเหตุที่เมลวีน่าขาดออกซิเจนทำให้แนนนี่อกหักหัวเราะมีความสุขกับการทำประกันชีวิตให้หลานการเสียชีวิตของลูกสองคนของเมลวินาไม่มีใครให้ความสนใจมากนัก เนื่องจากในเวลานี้อเมริกาเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สองชาวอเมริกันจะมุ่งเน้นไปที่สงครามที่รออยู่ข้างหน้า มากกว่าความตายของประเทศทำให้กรณีของเด็กสองคนถูกเก็บไว้อย่างน่าเสียดาย

16 กันยายน 2488 ความอดทนของแนนนี่ที่มีต่อแฟรงก์สามีของเธอสิ้นสุดลงเมื่อเธอพบขวดเหล้าที่ซ่อนอยู่ในพุ่มกุหลาบอันเป็นที่รักของเธอ สิ่งนี้คืนนั้น แฟรงค์ ฮาร์เรลสัน มีอาการป่วยแปลก ๆ ทรมานอยู่หลายชั่วโมง ก่อนเสียชีวิตในวัยสามสิบแปดปีขณะที่แนนนี่เอาขวดเหล้าข้าวโพดเปล่ามาล้างจานอย่างสบายใจ

เรื่องราวชีวิตของแนนนี่หยุดหายไปชั่วขณะ ตั้งแต่แนนนี่ย้ายมาก็บอกว่าเล่น จนในที่สุดเธอก็มาหยุดอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ ชื่อเล็คซิงตัน รัฐนอร์ทแคโรไลนา ปี 1947 เธอหยุดที่เมืองนี้เพื่อไปหาคู่ในคอลัมน์เสี่ยงรัก โดยสามีใหม่คนนี้ชื่อ อาร์ลี แลนนิง แค่พบครั้งแรกก็ตกลงปลงใจแต่งงานกันอีกสองวันต่อมาไปหาอาร์ลีไม่ใช่สามีที่ดีเขาเป็นคนขี้เหล้าและเจ้าชู้ แต่มีข้อดีคือชอบใช้ความรุนแรง แนนนี่ใช้สิ่งนั้นเป็นภรรยาที่ดี เพราะเธอมักจะออกจากบ้านไม่ค่อยกลับบ้านอย่างไรก็ตามเพื่อนบ้านก็แอบชื่นชมแนนนี่อยู่เรื่อย ๆ เพราะเธอเป็นต้นแบบแม่ศรี

ไม่นานต่อมาอาร์ลีเกิดตายอย่างปัจจุบันทางด่วนหมอบอกเป็นเพราะหัวใจล้มเหลว ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตแพทย์บอกว่าเขามีความเจ็บปวดไม่กี่วันก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เหงื่อออกอาเจียนวิงเวียนศีรษะก่อนเสียชีวิตในที่สุดพี่เลี้ยงในงานศพของาอาร์ลี รับบทเป็นแม่ม่ายหลงสามี “ อาร์ลีดื่มกาแฟและกินลูกพรุนที่ฉันทำให้เขาเมื่อเช้า” พี่เลี้ยงกล่าวกับเพื่อนบ้านที่ล้อมรอบโลงศพ “ มันยังดูดี แต่อีกสองวันต่อมาเขาก็จากไป ฉันพยายามช่วยเขาจริงๆ แต่ทำไม่สำเร็จคุณรู้ไหมว่าเขาพูดอะไรก่อนที่เขาจะตาย”

“ มันต้องเป็นกาแฟถ้วยนี้สิ”ในความเป็นจริงเมื่อ าอาร์ลีเสียชีวิต ทรัพย์สมบัติต้องตกไปคือน้องสาวของ าอาร์ลีแต่ในวันที่ 21 เมษายนบ้านของาอาร์ลี ถูกไฟไหม้และ บริษัท ประกันได้ส่งมันไปให้กับแม่หม้ายพี่เลี้ยง ตอนนั้นเธอพักอยู่กับแม่ของาอาร์ลีในคืนนั้นเองการตายอย่างมีปริศนาของแม่ของอาร์ลีนางลังกิงก็เกิดขึ้นพี่เลี้ยงนำเช็คและบินออกจากนอร์ทแคโรไลนาไม่กี่วันต่อมา 30 มิถุนายน โดวี่ น้องสาวของแนนนี่ เสียชีวิตขณะนอนหลับด้วยขณะที่แนนนี่ขอมาอยู่ด้วย

ไดอามอน เซอเคิล คลิบคือสมาคมจัดหาคู่ทางไปรษณีย์ มีสมาชิกทั้งหญิงและชายตามมาใช้บริการไม่ขาดสายโดยจ่ายค่าสมาชิกปีละ 15 เหรียญแนนนี่ชอบใช้บริการสมาคมนี้มากในปีพ. ศ. 2495 ร่างของแนนนี่ในตอนนั้นเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเธอยังเด็กสะโพกของเธอแบนคางของเธอสองเท่าสายตาสั้นลงเธอตระหนักว่าร่างกายอย่างเธอจะไม่สามารถหาสามีได้เหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป เธอเริ่มมองหาผู้ชายอายุริชาร์ด มอร์ตันนักธุรกิจที่เกษียณอายุแล้วเป็นสามีคนล่าสุดของแนนนี่แม้ว่าเอวของแนนนี่จะใหญ่ขึ้น แต่เสียงหัวเราะคิกคักของเด็กสาวยังคงอยู่ที่นั่น ยิ่งไปกว่านั้นจากประสบการณ์ที่มีสามีหลายคนแนนนี่จับสามีคนนี้ได้ไม่ยาก

1952 พี่เลี้ยงหอบเสื้อผ้าไปอยู่กับสามีใหม่ในเมืองเอ็มโพเรีย ด้วยความหวังว่าพวกเขาจะสมหวังในความรักครั้งนี้แต่หลังจากอยู่ด้วยกันไม่กี่สัปดาห์นิสัยที่แท้จริงของมอร์ตันก็เริ่มมีแบบแผน เขาเป็นหนี้ และยังมีภรรยาอีกคนแนนนี่ทำผิดอย่างมหันต์ในการเลือกผู้ชายปลอม ๆ แต่มอร์ตันทำผิดมากกว่าเดิมเพราะเธอเลือกฆาตกรเป็นภรรยาของเขา

มกราคม 2496 นางฮาเวลแม่ของแนนนี่ขออาศัยอยู่กับลูกสาว ปวดท้องอย่างรุนแรงและเสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่รู้ทำไมแนนนี่ฆ่าแม่ เพราะกรณีนี้แนนนี่ยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนวางยาแม่ แต่การเสียชีวิตบนทางด่วนในปัจจุบันมันยากที่จะเชื่อว่าแนนนี่ไม่ได้ฆ่าแม่ของเธอสามเดือนต่อมาริชาร์ดมอร์ตันลูกเขยของเขาไปเป็นเพื่อน เขาเสียชีวิตด้วยอาการเดียวกับแม่สามีไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็นไม่ว่าจะเป็นครอบครัวเพื่อนแม้กระทั่งแพทย์เพื่อสอบปากคำเรื่องนี้

เวลาว่างสุดโปรดของแนนนี่คือดูนิยายน้ำเน่าหนังน้ำเน่ารักเพ้อฝันเธอชอบมากที่ถ้าใครขัดขวางละครน้ำเน่าที่เธอดูเขาจะตาย!แซม ดอสส์ สามีคนที่ 5 เป็นเหยื่อที่แนนนี่ถูกฆ่าตายด้วยเหตุนั้นแซม ดอสส์วัย 59 ปี แต่ภายนอกเขายังเด็กมีศักดิ์ศรีและน่าเชื่อถือเขาคุ้นเคยกับแนนนี่ในจดหมายระหว่างที่เธออยู่กับสามี บุคคลที่สี่อยู่ที่นั่นมานานแล้วหลังจากงานศพของริชาร์ด แนนนี่รีบจับรถคันแรก ค้นหาดอสส์ในทัลซา รัฐโอคลาโฮมาทันที

ด้วยบุคลิกของแซมทำให้แนนนี่เชื่อว่าเขาต้องเป็นสามีที่ดี เพราะเขาไม่บ้าอำนาจไม่เจ้าชู้ไม่ชอบความรุนแรงเธอเริ่มมองเห็นชีวิตที่สดใสในอนาคตแต่แซมก็คือแซมเขาเคร่งศาสนาเจ้าระเบียบขี้เหนียวไม่ชอบแนนนี่ในวันนั้น อ่านนิยายสกปรกอยู่เรื่อย ๆ ดูหนังฟังวิทยุละครน้ำเน่าเขามักจะด่าแนนนี่ละครน้ำเน่า“ ผู้หญิงคริสเตียนไม่จำเป็นต้องหาความสุขจากโทรทัศน์หรือละครประโลมโลก” จนกระทั่งแซมจัดแนนนี่เป็นผู้รับเงินประกันชีวิต เป็นที่มาของจุดจบอันน่าสยดสยอง

กันยายน 2496 เป็นฤดูหนาว แซม ดอสส์ ทานอาหารเย็นของแนนนี่เสร็จแล้ว ของหวานพร้อมทานคือเค้กลูกพรุน คืนนั้นเขาเริ่มปวดท้องอย่างรุนแรง บิดไปบิดมาเขานอนอยู่บนเตียงในบ้านทรมานเป็นเวลาหลายวันน้ำหนักลดลงหลายกิโลจนต้องหามส่งโรงพยาบาลใกล้เคียงแต่ยังไงแซมก็รอด แพทย์ออกจากโรงพยาบาลในวันที่ 5 ตุลาคมพี่เลี้ยงต้อนรับการกลับบ้านของสามีด้วยหมูย่างและกาแฟสองครั้งต่อมา ดอสส์ เสียชีวิต

แต่ครั้งนี้แนนนี่คิดผิดอย่างมหันต์ เมื่อแพทย์สงสัยว่าการเสียชีวิตของดอสส์ ได้ทำการชันสูตรพลิกศพ ผลก็คือ แซม ดอสส์ ไม่ได้ตายตามธรรมชาติ ในลำไส้และกระเพาะอาหารมีหมูย่างและสารหนูจำนวนมากสามารถฆ่าม้าทั้งตัวในคอกม้าได้อย่างง่ายดาย

แนนนี่ ดอสส์ ไม่สามารถตอบคำถามได้ว่าสารหนูเหล่านี้มาจากไหน ตำรวจควบคุมตัวเขาทันที”อ๋ออยู่แล้ว” “ พวกเขาจะทำอะไรฉันยอมรับได้”แนนนี่ตอบคำถามนักข่าวนี่คือคำให้การบางส่วนเมื่อตำรวจสอบสวนแนนนี่ผู้ต้องสงสัยฆาตกรรมแซมดอสส์“ ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดอะไรฉันวางยาสามีหรือเปล่า” พี่เลี้ยงหัวเราะคิกคักตำรวจสอบปากคำนานหลายชั่วโมง แต่แนนนี่เอานิตยสารปิดหน้าพลิกไปมาหัวเราะคิกคัก เสียงหัวเราะบ่งบอกว่าเธอใสซื่อและไร้เดียงสา

หลังจากที่แนนนี่สารภาพ ตำรวจรื้อคนตายทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับแนนนี่ไปสอบสวน ศพสามีคนก่อน 4 คน, แม่ของอาร์ลี แลนนิง พบสารหนูพบทุกศพ ยกเว้น แม่ของแนนนี่, น้องสาวแนนนี่ที่ชื่อโดวี่, หลานชาย โรเบิร์ต ไม่พบสารพิษ แต่ SA Game มีร่องรอยเสียชีวิตเพราะขาดออกซิเจน สันนิษฐานว่าถูกรัดคอตอนหลับ

หลักฐานมัดแน่นจนแนนนี่ดิ้นไม่หลุดพี่เลี้ยงถูกฟ้องต่อศาลเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2498 เธอรับสารภาพในข้อหาพี่เลี้ยงถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ยกเว้นโทษประหารชีวิตเพราะเป็นหญิงพี่เลี้ยงใช้ชีวิตช่วงปลายในเรือนจำของรัฐโอคลาโฮมา เสียชีวิตด้วยโรคโลหิตจางในปี 2508 แต่ก็ยังคงโหยหาความรักที่เป็นนิรันดร์ คดีสะเทือนขวัญต่อไปจะเป็นอย่างไร ติดตาม DooDiDo กันด้วยนะคะ

แหล่งที่มา : blockdit (คดีสะเทือนขวัญ)