วิธีรับมือกับเด็กที่มีสมาธิสั้น ทำยังไงให้เด็กสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้!!

มาดูการปรับตัวเมื่อต้องอยู่ร่วมกับเด็กที่มีอาการสมาธิสั้น??

ในยุคสมัยนี้เป็นยุคที่หลายๆ ครอบครัวในประเทศไทยนั้น มักประสบปัญหาความกังวลของพ่อแม่ยุคใหม่นี้ คงไม่พ้นลูกเป็นสมาธิสั้น ด้วยสภาพแวดล้อมและวิธีการดูแลอะไรหลายอย่างทำให้อาจไม่ทันสังเกตว่าลูกน้อยนั้นมีอาการสมาธิสั้นหรือไม่

สมาธิสั้นที่ไม่ได้รับการรักษา จะกลายเป็นปัญหาในตอนโตค่ะมันจะไปสัมพันธ์กับพฤติกรรมเกเร และซึมเศร้า มีการศึกษาพบว่า 20-25% ของคนในคุกและสถานกักกันเยาวชนหลายๆ ประเทศ ตอนที่ยังเด็กพวกเขามีอาการเหมือนสมาธิสั้นส่วนเด็กในสถานพินิจของไทยก็มีอาการซึมเศร้าร่วมอยู่ประมาณ 20-30% (อาการซึมเศร้ามีทั้งแบบที่หันใส่ตัว คือทำร้ายตัวเอง ฆ่าตัวตายกับซึมเศร้าแล้วหันไปเล่นงานคนอื่น

แล้วที่สำคัญสมาธิสั้นยังไปสัมพันธ์กับเรื่องยาเสพย์ติดอีกด้วย ในอเมริกาเป็นข้อปฏิบัติพื้นฐานเลยว่า ถ้าพบผู้ติดยาแล้วมีอาการสมาธิสั้นให้รักษาโรคสมาธิสั้นก่อน แล้วประเมินอีกทีว่าเลิกติดไหม ถ้าเลิกก็จบโดยไม่ต้องใช้การบำบัดเลย ทำไมเป็นเช่นนั้น? ดูที่อาการกันอีกทีค่ะ

เวลาเรียนหนังสือ เด็กอื่นๆ เรียนได้หนึ่งชั่วโมง เด็กสมาธิสั้นเรียนได้ 20นาที พอเรียนไม่รู้เรื่อง ผลการเรียนก็ย่อมไม่ดีผู้ใหญ่ไม่คิดว่าเขาป่วยหรอกค่ะ ส่วนใหญ่จะว่าเขาโง่ ไม่รับผิดชอบมากกว่าเวลาซนก็โดนดุโดนตี และเมื่อหุนหัน เล่นกับเพื่อนก็แย่งตลอดเพราะไม่เคยรอคิวของตัวเองได้ หรือเพื่อนแหย่นิดเดียวก็ชกทันที บ่อยเข้าเพื่อนก็ไม่อยากคบ ไม่อยากเล่นด้วย

ถ้าโดนอย่างนี้เรื่อยๆ ตั้งแต่ 7-8 ขวบ โตขึ้นหัวใจดวงน้อยๆ จะเหลืออะไร…ฉันเป็นคนดีหรือไม่ ชักไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ก็เป็นเรื่องที่น่าดีใจอยู่บ้างว่าในปัจจุบันทันทีที่ครูพบเด็กเรียนไม่ดี ครูจะคิดถึงหมอก่อนไม้เรียว ไม่ดุไม่ตีจะเชิญผู้ปกครองให้พาไปหาหมอ เพราะสมาธิสั้นเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักๆ ของการเรียนไม่ดีด้วยเหมือนกันช่วยลูกสมาธิสั้นได้อย่างไร

กุมารแพทย์ทุกคนสามารถวินิจฉัยโรคสมาธิสั้นได้ ถ้าพบว่าเป็นจึงจะส่งต่อไปรักษามีรายงานว่า 1 ใน 3 สามารถหายเป็นปกติ 1 ใน 3 พอโตแล้วก็ยังมีอาการอยู่ส่วนอีก 1 ใน 3 ยังคงมีอาการอยู่ แต่สามารถใช้ชีวิตตามปกติได้การรักษาเป็นหน้าที่ของแพทย์และผู้เชี่ยวชาญแต่พ่อแม่ก็เป็นแรงสำคัญในการปรับพฤติกรรมของลูก ไม่ให้เกิดปัญหาอื่น ๆตามมา หมายความว่าเวลาลูกซน พ่อแม่ต้องดุน้อยลง ตีน้อยลง หรือเลิกตีไปเลยถ้าจะให้ลูกทำงานบ้าน ก็อย่าสั่งทีเดียวหลายรายการติดกัน เช่น

“เดี๋ยวเอาผ้าไปเช็ดโต๊ะกินข้าว แล้วเอาขยะไปเท พอเทขยะเสร็จแล้ว ก็อย่าลืมล็อกประตูด้วยนะ”

โถ…สมาธิหนูก็สั้นจะตายอยู่แล้ว แม่ยังสั่งทีเดียวตั้ง 3 อย่าง ถ้าลูกสมาธิสั้นบอกเขาทีละอย่างค่ะ เทคนิคเวลาจะบอก ให้เรียกชื่อเขาก่อน เช่น “แอนท์”แล้วจับให้เขาหันมา ลดตัวลงไปให้สายตาอยู่ระดับเดียวกันมองตาลูกให้รู้ว่าเขาตั้งใจฟังเราอยู่ แล้วค่อยๆ พูด

“แอนท์ เอาผ้าไปเช็ดโต๊ะนะลูก” แค่นี้พออย่างเวลาลูกกลับจากโรงเรียนเนื้อตัวสกปรกเลอะเทอะ พ่อแม่จะพูดเหมือนกันทุกบ้าน (ราวกับเป็นวัฒนธรรมประจำชาติ)

“แอนท์เอ๊ย…เวลาไปโรงเรียน แม่ส่งไปเรียนนะ ไม่ได้ส่งไปเล่นทำไมเนื้อตัวสกปรกเลอะเทอะไปหมดอย่างนี้ แม่ซักผ้าเหนื่อยรู้ไหมตัวเม้น…เหม็น ไปอาบน้ำ”

3 ประโยคแรกลูกก็ไปแล้วค่ะ สิ่งที่ต้องการจะบอกคือไปอาบน้ำ ก็เอาไว้ข้างหน้าเริ่มต้นประโยคด้วย “ไปอาบน้ำ” แล้วจะสาธยายอะไรก็ว่าไป(แต่ยังไงลูกก็ไม่ได้ยินหรอกค่ะ เพราะเขาสมาธิไม่ดีแล้วแม่ก็เป็นสิ่งเร้าที่ไม่น่าสนใจเท่าไรซะด้วย)

เด็กสมาธิสั้นจะถูกดึงจากสิ่งเร้ารอบตัวได้ง่าย เพราะฉะนั้นโต๊ะ เก้าอี้ที่ทางสำหรับทำการบ้าน อ่านหนังสือ ก็จัดให้เป็นสัดส่วนลดสิ่งรบกวนให้น้อย เวลาเด็กทำการบ้าน พ่อแม่อาจจะต้องปิดทีวีหรือมานั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ สร้างบรรยากาศ(รังสีอำมหิต) ให้ลูกเมื่อซนแล้วเกิดอุบัติเหตุบ่อยก็ต้องปรับสิ่งแวดล้อมให้เด็กอยู่ได้อย่างปลอดภัยลดสิ่งกีดขวางในบ้านให้น้อยลง

แล้วก็หาที่ทางให้ลูกได้ระบายความซนด้วย อาจจะพาไปตามสวนสาธารณะให้เขาได้ออกกำลังเพื่อปลดปล่อยพลังงานที่มันเหลือเฟือ พอเหนื่อยมากๆ พลังงานลด แบตฯเริ่มอ่อน อาการจะดีขึ้น แถมยังได้ผลดีเรื่องสุขภาพด้วย

ความหุนหันก็พอช่วยได้ เช่น พาไปในสถานที่ที่มีกติกาบังคับให้เขาต้องคอย เช่นไปฝึกเข้าคิวซื้อของ เล่นเกมที่มีการรอคอย เช่น หมากกระดาน งูไต่บันไดสมมติลูกเราเคยคอยได้สัก 10 วินาทีพอถึงตาของพ่อแม่ก็แกล้งยืดเยื้อไปสักหน่อย รอให้เวลาผ่านไปสัก 11-12 วินาที พอลูกชักจะทนไม่ไหว กระสับกระส่าย ค่อยทอยลูกเต๋าแว้บนั้นลูกก็คอยเพิ่มได้อีก 2 วินาที ทำอย่างนี้บ่อยๆ จะพบว่ายืดเวลาการรอคอยของเขาได้วิธีนี้นักบำบัดเคยทดลองใช้ได้ผลมาแล้วนะคะแกล้งลูกดูบ้างก็น่าสนุกดีเหมือนกัน

สมาธิสั้นไม่ใช่โรคร้ายแรงที่แก้ไขไม่ได้ ขอเพียงเข้าใจเท่านั้นสำคัญที่พ่อแม่ต้องขวนขวายหาความรู้ตั้งแต่เนิ่นๆ เพราะถ้าได้รับการวินิจฉัยช่วยเหลือตั้งแต่ยังเล็กใจของเด็กยังไม่เสียไปมาก แต่ก็อย่าถึงขั้นตื่นตระหนกจนเกินไปพ่อแม่หลายคนพาลูกไปหาหมอตั้งแต่อนุบาล ตอนนั้นยังแยกไม่ออกหรอกค่ะเพราะอาการสมาธิสั้นจะมาเด่นชัดในชั้นประถมเพราะเริ่มมีการเรียนที่เป็นกิจจะลักษณะ เป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้นจึงพอแยกแยะได้ว่าใครเป็นหรือไม่เป็น แต่อย่าเพิ่งด่วนตัดสินลูก
ถึงแม้ว่าสมาธิสั้นจะเป็นอาการที่คนทั่วไปพอเข้าใจได้แต่การวินิจฉัยขอให้อยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นนะคะ …คุณหมอขอร้อง

อย่างไรก็ตามโรคสมาธิสั้นนั้น DooDiDo คิดว่าคุณพ่อคุณแม่แต่ละครอบครัวควรทำความเข้าใจและปรับตัวเข้าหากันให้ถูกวิธีเพื่อตัวของเด็กๆ และตัวของคุณเพื่อบรรยากาศอันสดใสในบ้านจะได้ไม่หายไปและแน่นแฟ้นกันมากขึ้น

ขอบคุณแหล่งที่มา: อรุณเบิกฟ้า